مقایسه ورزشگاه نیوکمپ و سانتیاگو برنابئو

معرفی ورشگاه های نیوکمپ و سانتیاگو برنابئو

در دنیایی که ما امروزه در آن زندگی می کنیم کمتر کسی پیدا میشود که اسم دو باشگاه مطرحی چون رئال مادرید و بارسلونا را نشنیده باشد . آوازه این دوتیم در سرتاسر جهان پیچیده  و هر سال با رقابت خود که به ال کلاسیکو معروف است رنگ روی تازه ای به چهره ورزش فوتبال میبخشند. این دو تیم از دیر باز تا اکنون رقیب سر سخت خود بود اند و بازیکن های هر دو تیم در ال کلاسیکو هایی که برگزار شده بهترین نمایش ها را به اجرا گذاشته اند. سوالی که پیش می آید این است که آیا ورزشگاه های معمولی و کوچک می توانند گنجایش مراسمی با این تعداد طرفدار بالا را داشته باشند ؟ طبیعی است که استفاده از ورزشگاه های عمومی برای تیم های معتبری مانند بارسا و رئال غیرمنطقی بنظر میرسد . هر دو این باشگاه ها ، ورزشگاه های منحصر به خود را دارند که مختص این باشگاه ها بوده و محل استقرار آنهاست . باشگاه بارسونا ورزشگاهی به نام نیوکمپ را در اختیار دارد که جزو بزرگترین ورزشگاه های دنیاست. رئالی ها هم از این قاعده مستثنا نبوده و ورزشگاه سانتیاگو برنابئو را در اختیار دارند

امروز میخواهیم به بررسی هر یک از ورزشگاه های نیوکمپ و سانتیاگو برنابئو و تاریخچه آنها بپردازیم با ما همراه باشید.

 ورزشگاه نیوکمپ یا کمپ نو

ورزشگاه نیوکمپ یا کمپ نو به معنای فارسی (زمین جدید) ، ورزشگاه باشگاه ورزشی بارسلونا در کشور اسپانیاست . این ورزشگاه که در شهر بارسلون قرار دارد حاوی امتیاز 5 ستاره یوفا بوده و محبوب هواداران بارسا است. قدمت این ورزشگاه به65 سال پیش برمیگردد . این ورزشگاه در سال 1957 در تاسیس و راه اندازی شد و میزبان مسابقات مهم بین المللی ، ملی و باشگاهی بوده است.

این ورزشگاه بسیار زیبا جزو مجهزترین ورزشگاه های اروپاست . ظرفیت ورزشگاه نیوکمپ 99354 نفر است و این باعث شده است که بزرگترین ورشگاه قاره اروپا باشد ! البته جا داره که به این نکته هم اشاره کنیم که ورزشگاه نیوکمپ از ورزشگاه آزادی خودمون در تهران کوچیک تره بطوری که ظرفیت ورزشگاه آزادی حدودا 100116 نفره !! و در جایگاه سومین ورزشگاه بزرگ جهان ایستاده .

بحرحال ، ورزشگاه نیوکمپ بعد از ورزشگاه آزادی در رده پنجم قرار دارد یعنی پنجمین ورزشگاه بزرگ دنیاست! اسم اصلی این ورزشگاه در ابتدا (استادی دل اف سی بارسلونا) «ورزشگاه باشگاه فوتبال بارسلونا» بوده و نام آن در سال 2000 میلادی با رای اعضای باشگاه به نیوکمپ امروزی تغییر کرده است.

تاریخچه ورزشگاه نیوکمپ بارسلونا

در سال 1950 میلادی شهر بارسلونا دارای ورزشگاهی بنام «کمپ دی لس کورتس»بود. این ورزشگاه که ظرفیت کمی درحدود 60000 نفر داشت جوابگوی طرفدران بارسلونا نبود و هواداران به ورزشگاه جدیدتری با ظرفیت بیشتری نیاز داشتند . بدین ترتیب ایده ساخت یک ورزشگاه مناسب برای تیم و در شأن تیم کلید خورد.

در خلال سال های 1954 تا 1957 ورشگاه نیوکمپ توسط فرانسسک میتجاش ، بیرو ، لورنزو گارسیا بارون و جوزب سوتراس مائوری ساخته و راه اندازی شد. این چهار نفر هوادار های بارسلونا را صاحب یک ورزشگاه جدیدتر با 99 هزار ظرفیت کردند . این تحول باعث خوشحالی هوادران بارسا شد به نحوی که در اولین بازی بارسلونا در همین ورزشگاه تمامی جایگاه ها پُر بودند !

بارسلونا در اولین بازی خود در نیوکمپ به مصاف تیم له گیا وارساو رفت که با نتیجه 2-4 پیروز این میدان شد . اولین گل این ورزشگاه  را اولوگیو مارتینز بازیکن بارسلونا در همان بازی به ثمر رساند.

ظرفیت ای ورزشگاه در طول سال های 1959 تا 1990 دستخوش تغیر شد. در ابتدا ظرفیت ورزشگاه 99000هزار بود سپس با تصمیم اعضای باشگاه ظرفیت باشگاه بیشتر شد و به 99305 رسید . درسالر 1983 بدلیل برگزاری جام جهانی در اسپانیا نیاز به جایگاه در این ورزشگاه بشدت قابل لمس شد و توافق شد که ظرفیت ورزشگاه را از 99305 نفر بع 105000 نفر برسانند. این روال حدودا هفت سال ادامه داشت تا اینکه در سال 1990 میلادی ظرفیت باشگاه دوباره به 99354 نفر کاهش یافت . علت این کاهش ظرفیت بخاظر این بود که ورزشگاه جایگاه کافی برای هواداران و تماشاگران نداشت  و تماشاگران سرپا بازی را تماشا میکردند.

ورزشگاه سانتیاگو برنابئو

نام این ورزشگاه برای همه ما آشناست ، ورزشگاه سانتیاگو برنابئو مرکز استقرار تیم رئال مادرید در اسپانیاست. این ورزشگاه که در شهر مادرید اسپانیا واقع شده است ، میزبان مسابقات بین المللی بسیار از قبیل مسابقات جام جهانی فوتبال ، جام ملت های اروپا و لیگ قهرمانان اروپا بوده است . ورزشگاه سانتیاگو برنابئو با 81044 جایگاه هجدهمین ورزشگاه بزرگ دنیا را در اختیار دارد . این ورزشگاه با متد های بروز بین المللی ساخته شده و کاملا مجهز میباشد و جزو یکی از ورزشگاه های مشهور و معتبر اروپا بشمار می رود . نام این ورزشگاه برگرفته شده از رئیس سابق باشگاه رئال مادرید آقای «سانتیاگو برنابئو یسته» میباشد.

تاریخچه ورزشگاه سانتیاگو برنابئو

اسناد تاریخی بر این مبناست که آقای سانتیاگو برنابئو و آقای رافائل سالگادو چمن این باشگاه را که در مجاورت ورزشگاه چامارتین در مادرید بود را از بانک بازرگانی و صنعتی اسپانیا در سال 1944 خریدند و در27 اکتبر سال 1944 طرح ساخت استایدوم را استارت زده شد . بدین تریتب ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در سال 1947 و در روز 14 دسامبر افتتاح شد که در اولین بازی در این ورزشگاه تیم رئال مادرید میزبان تیم پرتغالی اُس بلننسز بود. در این بازی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو با 27645 جایگاه میزبان هوادار های تیم رئال مادرید داشت و 47500 نفر این بازی را ایستاده و از سکوهای ورزشگاه تماشا میکردند. اولین گل در این ورزشگاه را سابینو باریناگا به ثمر رساند.

ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در بین دهه های 1950 تا دهه 2000 میلادی دستخوش تغییراتی شد

در دهه 1950 میلادی ورزشگاه شاهد اولین بازسازی خود بود. در تاریخ 19 ژوئن همین سال ظرفیت ورشگاه به 125000 نفر افزایش پیدا کرد و بزرگترین ورزشگاه در بین ورزشگاه های تازه تاسیس جام اروپا شد. در نشست عمومی اعضای حل اختلاف مقرر شد نام ورزشگاه به احترام رئیس باشگاه به سانتیاگو برنابئو تغییر نام دهد. در ماه مه ۱۹۵۷، رئال مادرید اولین بار از چراغ‌های برقی برای روشنایی ورزشگاه در بازی برابر تیم اسپورت راسیفه برزیل استفاده کرد.

در دهه 1980 میلادی که اسپانیا میزبان جام جهانی و مسئولان باشگاه رئال مادرید بر این سبب بودند که ورزشگاه با نسبت به دیگر ورزشگاه های اروپا همگام و بروزتر شود بنابراین با استخدام معماران سرشناس اسپانیا همچون رافائل لوییس آله مانی اقدام به نوسازی وزشگاه کردند. این نوسازی برای باشگاه رئال مادرید حدود 704 میلیون پزوی اسپانیا هزینه در برداشت که شهرداری مادرید با اقدامی جالب 530میلیون از هزینه های این ورزشگاه را تامین کرد. در همین سال بنا بر اجبار فیفا مبنی بر سقف گذاشتن روی سکو ها ، رئال مادرید سقفی را در ورزشگاه نصب کرد که میدان ردیف‌های اول و دوم ورزشگاه به جز قسمت شرقی را پوشش می‌داد. بدین وسیله گنجایش ورزشگاه از ۱۲۰۰۰۰ نفر به ۹۰۸۰۰ نفر تغییر ظرفیت داد که ۲۴۵۵۰ صندلی توسط سقف پوشش داده شدند و از گنجایش ورزشگاه کاستند. ایه این پروژه همچنین نمای سردر ورزشگاه تغییر ظاهر داد. نصب تابلوهای الکترونیکی در انتهای شمال و جنوب ورزشگاه، همچنین بازسازی جایگاه خبرنگاران، رختکن‌ها از دیگر آثار این پروژه بازسازی بودند. ورزشگاه چهار بازی جام جهانی را پذیرا بود: سه مسابقه گروهی در گروه دو بازی‌هاآلمان غربی در مقابل انگلستان، آلمان غربی در مقابل اسپانیا و اسپانیا در برابر انگلستان و فینال این رقابت‌ها بین ایتالیا و آلمان غربی.

در دهه 1990 میلادی  سانتیاگو برنابئو دستخوش تغییراتی در زمینه افزایش ظرفیت و نوسازی‌های گسترده‌ای شد که موجب شد رامون مندوزا جایزه گینس ناوارو را به همین دلیل کسب کند. عملیات در ۷ فوریه ۱۹۹۲ شروع و در ۷ مه ۱۹۹۴ با هزینه‌ای بالغ بر ۵ میلیارد پزوی اسپانیا، به پایان رسید. این هزینه بدهی باشگاه را که هیچ حامی رسمی نداشت افزایش داد. در مجموع ۲۰۲۰۰ صندلی پیشرفته نصب شد که هر صندلی شیبی ۸۷ درجه‌ای داشت. این موضوع باعث ایجاد دید فوق‌العاده و نزدیک به زمین مسابقه شد. به علاوه برای دسترسی بهتر به میدان چهار ورودی احداث شد که هر کدام دو راه پله و یک رمپ مارپیچ مرکزی داشت. با تغییرات جدید ارتفاع ورزشگاه از ۲۲ متر به ۴۵ متر افزایش پیدا کرد که این مسئله باعث شد تا در زمستان دو سوم میدان بازی در تاریکی سایه قرار گیرد. عدم وجود نور خورشید روی قسمتی از چمن ورزشگاه باعث پژمرده شدن آن‌ها شد. به همین دلیل یک شبکه لوله پلی پروپیلین در عمق ۲۰ سانتی‌متری زیر چمن ورزشگاه نصب گردید. این لوله جریان آب گرمی را به حرکت درمی‌آورد که چمن ورزشگاه را از یخ زدن محافظت می‌کرد. هم چنین به دلیل افزایش ارتفاع سکوی ورزشگاه لازم بود تا سیستم روشنایی ورزشگاه بهبود یابد. یک سقف جمع شونده هم چنین نصب شد تا تماشاچیان را از سازه‌های برقی محافظت می‌کرد. پس از عملیات نوسازی گنجایش ورزشگاه به ۱۱۰۰۰۰ نفر رسید. در تابستان ۱۹۹۸، تحت مدیریت لورنزو سانز، ورزشگاه سانتیاگو برنابئو با صندلی‌های سراسری پوشش داده شد که گنجایش آن را به ۷۵۳۲۸ نفر کاهش داد

 و در نهایت در دهه 2000 میلادی فلورنتینو پرز با توسعه قمست شرقی ورزشگاه با اضافه نمودن یک نمای سردر در خیابان فادر دامین و جایگاه‌های اختصاصی جدید، یک سکوی جدید در قسمت شرقی، یک جایگاه جدید برای خبرنگاران، یک سیستم صوتی جدید، یک مشروب فروشی جدید، یکپارچه‌سازی سیستم‌های گرمایشی جایگاه تماشاچیان، آسانسور مدرن با منظره‌ای زیبا به ورزشگاه، رستوران‌های جدید، پله برقی و ایجاد ساختمانی چند منظوره در خیابان فادر دامین ورزشگاه را بروز و مجهز تر کرد. این تعمیرات حدود 127 میلوین یورو برای پرز و باشگاهش هزینه داشت . این نوسازی از سال 2001 میلادی شروع و در سال 2006 پایان یافت که طی این بازسازی ظرفیت ورزشگاه به 80354 نفر رسید.